Diabetyk | Terapia
ZMIENNOŚĆ ZAPOTRZEBOWANIA NA INSULINĘ
Co się stało? Dlaczego miał/a Pan/Pani wysokie glikemie? Czy to z powodu błędu dietetycznego czy niewstrzyknięcia insuliny? Takie pytania często słyszy się w gabinecie lekarskim. Tymczasem hiperglikemia nie zawsze jest spowodowana błędem pacjenta.
Istnieje wiele sytuacji, które czasowo wymagają większej ilości insuliny. Pacjent w ramach samokontroli powinien umieć sprawnie gospodarować insuliną i dobierać jej dawki stosownie do potrzeb własnego organizmu.
Organizm osoby bez cukrzycy to doskonale działający mechanizm, który sam reguluje gospodarkę węglowodanową (trzustka wydziela odpowiednią ilość insuliny w zależności od aktualnych potrzeb). W przypadku diabetyka kluczowa staje się ocena wrażliwości organizmu na insulinę, która jest podstawą do określenia, w jakim stopniu pewna ilość insuliny obniży stężenie glukozy we krwi. Sprawa byłaby prosta, gdyby ta sama dawka insuliny u wszystkich wpływała w takim samym stopniu na glikemię. Niestety tak się nie dzieje – zapotrzebowanie jest różne u różnych osób, a co więcej nie jest stałe. Istnieją czynniki, które je wzmagają, inne zaś obniżają.
CZYJA TO WINA?
Leczenie za pomocą insuliny wymaga od pacjenta gruntownej edukacji – musi on wiedzieć, jak odczytywać sygnały swojego organizmu (np. wzmożone pragnienie), jak je interpretować (hiperglikemia czy może gorączka) i jak na nie reagować. Szybka reakcja jest niezbędna, ponieważ wysoka glikemia ma toksyczne działanie na komórki, zwiększając tym samym ryzyko wystąpienia późnych powikłań cukrzycy.
