O ile wyrównana cukrzyca to zasada numer jeden, o tyle zasadą numer dwa powinniśmy uczynić rygorystyczną troskę o higienę i nawilżanie skóry. Szczególnie polecane dla diabetyków są preparaty do pielęgnacji bardzo suchej i wrażliwej skóry, w tym dermokosmetyki, wśród których ważna rola przypada emolientom oraz kremom, balsamom i emulsjom z mocznikiem. Zapobiegają one utracie wody ze skóry i odbudowują uszkodzony płaszcz hydro-lipidowy. Likwidują tym samym nie tylko objawy suchości, ale też zmniejszają świąd. To z kolei wspomaga profilaktykę i usuwanie zakażeń bakteryjnych oraz grzybiczych.
Dermokosmetyki, dzięki temu, że nie zawierają mydła, drażniących substancji zapachowych ani detergentów, sprzyjają też zachowaniu bądź odbudowie równowagi kwasowo-zasadowej i utrzymaniu właściwego pH skóry. Niektóre z nich działają miejscowo (jak leki) również na specyficzne powikłania dermatologiczne w cukrzycy. – Bardzo dobre są wszelkie preparaty nawilżające, zawierające emolienty i mocznik, dodatek składników antybakteryjnych i przeciwgrzybiczych. Wiele dostępnych preparatów zawiera cyklopirox o działaniu przeciwdrożdżakowym (szampony, mydła, kremy, pianki) – mówi Ewa Skulska.
Inne zalecenia dotyczące pielęgnacji skóry osób zmagających się z cukrzycą, to konieczność podwyższonej troski o higienę stóp – do ich pielęgnacji również polecane są kremy z mocznikiem. Po każdej kąpieli ciało należy delikatnie osuszyć, unikając tarcia, nie zapominając o skórze między palcami stóp. Osoby otyłe powinny natomiast przesypywać talkiem miejsca narażone na ocieranie.
Zasady są ważne
Wracając do zasad – zwłaszcza tej związanej z koniecznością wyrównania samej cukrzycy, czyli działania przyczynowego – warto pamiętać o wspomnianej na początku kwestii całościowego traktowania ludzkiego organizmu. Korzyść przyniesie rezygnacja ze szkodliwych i zakwaszających organizm nawyków, w czym rolę zasadniczą gra dieta. Eliminacja wysokoprzetworzonych, zakwaszających pokarmów i wprowadzenie zasadotwórczych produktów wspiera regenerację skóry, regulując przy tym funkcjonowanie całego organizmu.
Przy czym, wbrew pozorom, kwaśne w smaku pożywienie nie działa zakwaszająco, często wręcz przeciwnie – np. cytryna po spaleniu przez organizm zadziała alkalicznie (zasadowo). Na rzeczywisty odczyn wpływa bowiem zawartość pierwiastków w posiłkach. Do gromadzenia kwasów przyczyniają się bogate w fosfor, siarkę i chlor mięso, nabiał (prócz mleka), cukier, alkohol i nikotyna. Zasadowo podziałają zaś te zawierające potas, wapń albo magnez, a zatem warzywa, owoce, ziarna i oleje.
Oprócz stosowania prawidłowej diety musimy też pamiętać o odstawieniu papierosów, regularnej aktywności fizycznej przyspieszającej spalanie kwasów i unikaniu lub zwalczaniu stresu, który powoduje wzrost poziomu adrenaliny i kortyzolu – hormonów wzmagających reakcje kwasotwórcze.
Marta Olszewska