Opis

Fragmenty artykułów w Diabetyk nr 5/2024

Dla kogo CGM?

Jednym z kluczowych aspektów ciągłego monitorowania glikemii jest zdolność do wczesnego wykrywania zarówno hipoglikemii, jak i hiperglikemii. Systemy CGM generują alerty i powiadomienia w przypadku zbliżających się skrajnych wartości, co pozwala na natychmiastową reakcję pacjenta lub opiekuna, minimalizując ryzyko powikłań. Można powiedzieć, że systemy CGM zrewolucjonizowały kontrolę cukrzycy.

Ogólnie rzecz biorąc, CGM pomaga kontrolować poziom glukozy, zapobiegać hipoglikemii i poprawia ogólną kontrolę glikemii – a wszystko to przy jednoczesnym zmniejszeniu liczby pomiarów z opuszków palców, wykonywanych za pomocą glukometru.

Wykazano również, że stosowanie CGM zmniejsza liczbę hospitalizacji oraz poprawia nastrój i jakość życia. Dzięki strzałkom trendu, które wskazują, czy glikemia rośnie, spada, czy jest stabilna, można odpowiednio reagować, aby zapobiec nieprawidłowościom. CGM jest także pomocny w optymalizowaniu leczenia farmakologicznego. Lekarz, mając wgląd w przebieg glikemii w ciągu całej doby, widząc pewne powtarzalne trendy przebiegu glikemii (np. po posiłkach, nad ranem itd.) może zmienić dawkowanie leków czy schemat leczenia, włączając inne leki czy rezygnując z wcześniej zaleconych.

Dobre dla serca

Jak powszechnie wiadomo, cukrzyca zwiększa ryzyko chorób serca. Dobra wiadomość jest taka, że można podjąć odpowiednie kroki, aby zapobiec wystąpieniu tych chorób, jak też ich rozwojowi. To, co jemy, jest jedną z ważniejszych kwestii w leczeniu cukrzycy i zmniejszaniu ryzyka powikłań sercowych.

Niektórzy uważają, że zmiana zachowań żywieniowych jest bardzo trudna. Ale nie musi tak być. Nie, jeśli przyjmiesz odpowiednie podejście. Badania pokazują, że najlepiej sprawdza się wprowadzanie małych, stopniowych zmian. Zamiast drastycznie zmieniać swoje nawyki żywieniowe w ciągu jednego dnia, zacznij od wyznaczenia kilku małych, osiągalnych celów, których należy się trzymać. W ten sposób zwiększamy szansę, że posiłki i przepisy zdrowe dla serca, zaczną systematycznie wypełniać nasze menu.

(…) Tłuszcz w diecie często ma złą reputację. Jednak warto zwrócić uwagę, że odgrywa istotną rolę w organizmie. Tłuszcz jest rodzajem izolacji ciała, chroni ważne narządy oraz umożliwia wchłanianie witamin A, D, E i K. Jest również najbardziej skoncentrowanym źródłem energii dla organizmu, dostarczając 9 kalorii na 1 gram. Jest też nośnikiem smaku. Ale uwaga: tłuszcz tłuszczowi nierówny i są jego rodzaje, które jak najbardziej służą naszemu zdrowiu. Podobnie zresztą jak niektóre węglowodany (np. błonnik) i ograniczenie soli w diecie.

Co na alergię?

Nie wszyscy się cieszą z nadejścia wiosny i lata. Dla osób mających alergie jest to czas nierównej walki z cieknącym nosem, łzawiącymi oczami, swędzącą skórą i duszącym kaszlem.

Leki przeciwalergiczne stanowią jedną z największych i najbardziej różnorodnych grup produktów leczniczych, jakie można znaleźć w aptekach. Wiele z nich dostępnych jest tylko z przepisu lekarza, jednak te najważniejsze coraz częściej można kupić także bez recepty. Są wśród nich aerozole do nosa, krople do oczu, maści czy tabletki. Najważniejsze różnice dotyczą jednak przede wszystkim ich składu i działania.

Największą grupę preparatów przeciwalergicznych stanowią tzw. leki przeciwhistaminowe. Ich cechą wspólną jest mechanizm działania, który polega na hamowaniu aktywności histaminy. To substancja pojawiająca się w organizmie w wyniku reakcji alergicznej, która odpowiedzialna jest za obrzęki, zaczerwienienia oczu, skurcz oskrzeli, zmiany skórne i wiele innych symptomów. Zablokowanie jej działania pozwala zmniejszyć objawy alergii. Do leków przeciwhistaminowych zalicza się co najmniej kilkanaście substancji, które dzieli się na tzw. generacje. Różnią się one precyzją, szybkością i długością działania oraz nasileniem efektów ubocznych.

Zboża polecane w diecie diabetyka

Ziarna są źródłem wielu cennych składników odżywczych, ale zawierają też sporo węglowodanów. Dlatego ich udział w diecie należy odpowiednio zbilansować. Zboża różnią się między sobą pod względem wartości odżywczej oraz wpływu na poziom glukozy, więc warto wiedzieć, którymi konkretnie wzbogacać codzienne posiłki.

Ziarna to nasiona roślin trawiastych lub zbóż, takich jak pszenica i kukurydza. Jadalne są również nasiona roślin nietrawiastych lub pseudozbóż, np. komosa ryżowa i gryka. Do zbóż pospolitych należą: kukurydza, pszenica, ryż, komosa ryżowa, jęczmień, farro (inaczej pszenica faraonów), gryka, owies, żyto, amarant. Zboża zawierają białko i polifenole – związki pochodzenia roślinnego o właściwościach przeciwutleniających, m.in. zmniejszających stan zapalny. Ponadto, są cennym źródłem błonnika pokarmowego.

W przypadku zbóż, rekomendowane są pełne ziarna. A to dlatego, że zawierają całe nasiona, w tym zarodek, otręby i bielmo. Ziarna rafinowane (oczyszczone) zawierają jedynie bielmo. Tylko ziarna pełne są bogate w błonnik i inne cenne składniki odżywcze, tak więc biją na głowę ziarna rafinowane (z których powstaje np. mąka biała typ 500; warto przy tym wiedzieć, że im wyższy typ mąki, tym więcej składników odżywczych i błonnika).

Czym jest nietolerancja glutenu?

Nietolerancja glutenu, czyli celiakia, manifestuje się wieloma niecharakterystycznymi objawami. Czasami, w początkowym okresie, daje objawy zupełnie niezwiązane z przewodem pokarmowym. Powszechnie wiadomo o niej tyle, że ma związek z glutenem.

Celiakię definiuje się jako chorobę o podłożu autoimmunologicznym, spowodowaną przez gluten i występującą u osób z predyspozycją genetyczną, charakteryzującą się obecnością glutenozależnych objawów klinicznych i przeciwciał swoistych dla celiakii. Choroba może się ujawnić w każdym wieku (najczęściej diagnoza jest stawiana u dzieci), dwukrotnie częściej chorują kobiety.

Objawy mogą się pojawić nagle lub też ujawniać się powoli, stopniowo. Ze strony przewodu pokarmowego do objawów choroby zaliczamy: przewlekłą biegunkę, przeważnie tłuszczową lub wodnistą, której towarzyszyć może spadek masy ciała u dorosłych lub brak przyrostu masy ciała u dzieci, bóle brzucha, wzdęcia, zwiększenie obwodu brzucha, wymioty, objawy zespołu jelita drażliwego. W związku z niewłaściwym wchłanianiem substancji odżywczych, u dzieci mogą wystąpić zaburzenia rozwoju fizycznego, głównie wzrostu.