Dzieci powinny przestrzegać zasad bezpiecznego przechowywania insuliny, a więc nie kłaść plecaka z insuliną blisko kaloryfera czy na słońcu (wysoka temperatura może zniszczyć lek). Szkodliwa jest również niska temperatura. Wracając do domu, nie należy zostawiać insuliny w plecaku, ale np. w wewnętrznej kieszeni kurtki.
We wszystkich grupach wiekowych niektóre dzieci z cukrzycą mogą potrzebować pomocy przy wykonaniu badania poziomu glukozy we krwi, kiedy jest on niski. Dlatego muszą zabierać ze sobą do szkoły glukometr oraz coś słodkiego, np. cukier w kostkach lub glukozę – na wypadek wystąpienia hipoglikemii. Dzieci, u których wystąpiło niedocukrzenie powinny pozostawać pod opieką, dopóki unormuje się u nich wartość glikemii.
APEL DO RODZICÓW
Rodzic odpowiedzialny jest za prawidłowe funkcjonowanie glukometru, wstrzykiwaczy czy pompy insulinowej. Należy sprawdzić, czy dziecko, wychodząc do szkoły, jest zabezpieczone na wypadek niedocukrzenia. Personelowi szkolnemu trzeba udostępnić numery telefonów alarmowych do rodzica oraz zespołu leczącego, tak by szkoła mogła skontaktować się z nimi w nagłych sytuacjach. Dobrze, by rodzic ściśle współpracował z nauczycielami w zakresie koordynacji rozkładu posiłków z rozkładem zajęć lekcyjnych.
Do rodziców chorych dzieci apeluję, aby troszczyli się o swe pociechy z głową. Czuwali nad bezpieczeństwem, będąc blisko, ale pozwalając na samodzielność. Dzieci powinny wiedzieć, że mają do kogo zwrócić się o pomoc, ale też muszą doświadczyć na sobie pewnych błędów. Dziecko, które nie potrafi sobie poradzić z otaczającą je rzeczywistością, ucieka od niej, konfabulując i oszukując. Nie wynika to ze złego charakteru, ale jest przejawem jego bezradności i braku możliwości czy umiejętności w radzeniu sobie w trudnych sytuacjach związanych z cukrzycą.
SŁÓWKO DO NAUCZYCIELI
Jeśli wśród Twoich uczniów jest dziecko z cukrzycą, nie martw się i przygotuj na jego przyjęcie. Weź udział w szkoleniu dla nauczycieli organizowanym przez jedną z wielu instytucji związanych z dziećmi z cukrzycą.
Dobrze byłoby, gdyby nauczyciel potrafił zbadać poziom glukozy we krwi z palca, wykonać zastrzyk z insuliną i podjąć odpowiednie czynności w przypadku hiperglikemii czy hipoglikemii. Osoba, pod której opieką jest dziecko, powinna mieć możliwość natychmiastowego dostępu do środków leczenia niedocukrzenia, tj. glukagonu.
Jeśli to możliwe, należałoby wyznaczyć dziecku odpowiednie miejsce w szkole do monitorowania glukozy we krwi oraz podawania insuliny. Bywa jednak, że uczniowie dyskretnie wykonują te czynności w klasie, jeśli taki sposób postępowania jest przez nich preferowany. Niektórzy potrzebują więcej prywatności podczas badania, która także powinna im być zapewniona.
Dzieci i młodzież z cukrzycą mogą w pełni uczestniczyć w życiu szkolnym. Bardzo wskazana jest współpraca rodziny, zespołu leczącego oraz szkoły, aby zapewnić dzieciom bezpieczne warunki do uczenia się. Insulina jest zwykle przyjmowana w postaci wielokrotnych wstrzyknięć w ciągu dnia lub za pomocą pompy infuzyjnej i mimo drobnych ograniczeń nie powinna stanowić przeszkody w przebiegu nauki w szkole.
mgr piel. Anna Chodkowska