Zapoznaj się z receptą
Opuszczając szpital, chory zazwyczaj otrzymuje cały plik recept do wykupienia, część z medykamentów może być mu znajoma, część całkowicie nowa. Warto przestudiować recepty – nazwy leków oraz sposoby dawkowanie – aby podchodząc w aptece do okienka, wiedzieć, po co przyszliśmy. W przypadku recept wypisywanych odręcznie zdarza się ich mylne odczytanie przez farmaceutę. Dlatego należy uważnie patrzeć farmaceutom na ręce, tym bardziej, że jeżeli zauważymy nieprawidłowości dopiero po opuszczeniu apteki, reklamacje nie będą uwzględnione. Równie ważne co nazwa leków są zalecenia dotyczące ich przyjmowania. Lekarze zapisują sposób dawkowania na recepcie, następnie farmaceuta zaznacza go na opakowaniu leków. Dobrze jest sprawdzić, czy informacje te są tożsame.
Niekiedy farmaceuci proponują pacjentom tańszy lek, zamiast tego, który widnieje na recepcie, mówiąc, że są to preparaty o identycznym składzie, różniące się jedynie nazwą. Nie należy jednak zamieniać przepisanych na receptę leków oryginalnych na generyki na własną rękę. Warto natomiast zapisać/zapamiętać nazwy proponowanych, dostępnych zamienników i w czasie najbliższej wizyty dopytać, czy taka zamiana jest możliwa.
Informuj o swojej „historii medycznej”
Zazwyczaj w czasie przyjęcia do szpitala jesteśmy proszeni o wypełnienie szczegółowej ankiety na temat stanu naszego zdrowia, przebytych chorób, zabiegów itp. Nie oznacza to niestety, że każdy z lekarzy, którzy będą się nami opiekować, zapozna się z tą „medyczną ściągawką”. Dlatego kiedy jesteśmy leczeni z innego powodu niż cukrzyca, zawsze warto przypominać o tym, że jesteśmy diabetykami, szczególnie tym lekarzom, z którymi mamy do czynienia po raz pierwszy.
W miarę możliwości pozostań aktywny
Pobyt w szpitalu kojarzy nam się z koniecznością odpoczynku, co jest słuszne, choć nie musi oznaczać braku jakiejkolwiek formy ruchu. Jeśli nie ma ku temu przeciwwskazań, należy choć w minimalnym stopniu pozostać aktywnym, np. spacerować po korytarzu, korzystać ze schodów a nie z windy. Unikanie ruchu na pewno nie wpłynie pozytywnie na poziom glukozy we krwi, a także na ogólne samopoczucie. Wbrew pozorom bezczynność osłabia, a nie wzmacnia.
Zalecenie to dotyczy oczywiście tylko tych osób, które nie mają przeciwwskazań opuszczania łóżka. Niestety zdarza się i tak, że np. po operacji musimy unikać wszelkiego ruchu. W tej sytuacji nie warto ryzykować wstawania, które skutkować może upadkiem, rozbiciem głowy czy złamaniami.
Wyrażaj swoje wątpliwości
Lekarze oraz pielęgniarki także mogą się pomylić. Jeśli zauważysz cokolwiek niepokojącego, nie wahaj się o tym powiedzieć. Dotyczy to takich spostrzeżeń, jak inne pory otrzymywania leków, zamiany leków czy ich dawek. Pomyłki się zdarzają, lepiej żeby pacjent zauważył, że np. ilość tabletek nie zgadza się z tym, co otrzymywał do tej pory, niż żeby posłusznie przyjmował lekarstwa mimo własnych wątpliwości.
Rozważnie wybieraj miejsce hospitalizacji
Rada ta nie ma oczywiście racji bytu w przypadku zawału serca, kiedy karetka wiezie nas do najbliższego szpitala. Jednak w sytuacji, kiedy nasza hospitalizacja jest planowana, warto w miarę możliwości wybrać taki szpital, w którym pracuje nasz lekarz prowadzący (np. kardiolog, jeśli planowana jest hospitalizacja w związku z układem krążenia)
Sam o siebie zadbaj
Diabetycy, którzy od lat żyją ze swoją chorobą, stają się (a przynajmniej powinni się stać) ekspertami od swojej cukrzycy. Nie ma co oczekiwać, że personel medyczny w ciągu kilku dni lepiej pozna nasz organizm niż my sami, obcując na co dzień z chorobą. Dlatego pacjenci leczeni za pomocą pompy insulinowej bądź intensywnej insulinoterapii, a przebywający w szpitalu z innych powodów niż cukrzyca, mają zazwyczaj prawo samodzielnie prowadzić samokontrolę – korzystają z własnych glukometrów, na podstawie pomiarów glikemii sami decydują np. o dawce insuliny na dany posiłek.
Podczas hospitalizacji powinniśmy mieć świadomość, że nasze poziomy glukozy we krwi mogą różnić się od tych, do jakich przywykliśmy w domu. W szpitalu czynnikiem powodującym hiperglikemię może być stres oraz zmniejszona aktywność fizyczna. Z drugiej strony trzeba uważać na mniejsze porcje jedzenia, zazwyczaj bardziej dietetycznego niż posiłki domowe, aby nie dawkować insuliny „na pamięć”, tylko dostosować ją do odmiennego menu.
Hospitalizacja zawsze oznacza podporządkowanie się pewnym zasadom leczenia, decyzjom lekarzy i rytmowi dnia, jaki wyznacza szpital. Nie oznacza to jednak, że przekraczając jego mury, pacjent staje się jednostką bezwolną. Im bardziej zaangażuje się w proces swojego leczenia, tym będzie on szybszy, skuteczniejszy i bezpieczniejszy.
Na podstawie: „Diabetes Forecast „10 ways to stay safe in the hospital”.
Opracowanie: MM