Diabetyk | Życie z cukrzycą
ZROZUMIENIE – SPOSÓB NA PROBLEMY
Bardzo możliwe, że w tym momencie mierzy się z trudnymi uczuciami: lękiem przed przyznaniem, jak jest naprawdę, i przed oczekiwaną reakcją mamy, z poczuciem winy – że znowu zawiodła oczekiwania, choć wcale tego nie chciała, ze złością – że wszystko przez tę głupią cukrzycę itp. Mama Kasi nie ucieka przed trudnymi emocjami dziewczynki. Nie zaprzecza im, nie bagatelizuje ich znaczenia, okazuje zrozumienie. Zapewnia także, że dla niej ważne jest to, co córka mówi, czym się z nią dzieli, bo to pozwala zobaczyć problem z perspektywy Kasi. Jednak cały czas stoi na „dorosłym”, rzeczowym stanowisku, że coś trzeba zrobić, coś zmienić w celu rozwiązania problemu.
Druga część rozmowy ilustruje wspólne poszukiwanie obopólnie korzystnego rozwiązania. Najpierw mama Kasi spisuje wszystkie pojawiające się propozycje, potem wybrana zostaje ta, która zyskała aprobatę i której wprowadzenie w życie jest realne. Widzimy, że co do jednego z rozwiązań nie ma pewności, czy okaże się skuteczne. Ważny jest tu jednak przekaz dany dziecku: warto próbować, nie trzeba zakładać z góry, że coś się nie powiedzie, można dawać sobie przyzwolenie na uczenie się metodą prób i błędów. Widzimy także, że dobrym rozwiązaniem niekoniecznie musi być to, w które my (rodzice) będziemy zaangażowani. Ważne, by zostawiać dziecku przestrzeń do samodzielnego działania, a tym samym wpływać na kształtowanie się jego kreatywności i poczucia wpływu na własne życie. O tym więcej w kolejnym numerze pisma…
Karolina Dębska-Stępień,
psycholog kliniczny
karolina.debska@op.pl