Diabetyk | Życie z cukrzycą
ZROZUMIENIE – SPOSÓB NA PROBLEMY
M.: To możesz spróbować porozmawiać z Kasią i Ewą, i zaproponować im, że najpierw razem zjecie śniadanie, a potem będziecie się bawiły.
K.: Nie wiem, czy to im się spodoba…
M.: Myślę, że warto spróbować. A teraz wybierzmy, który pomysł będzie najlepszy do przypominania sobie.
K.: To może dzwoń do mnie.
M.: Nie mogę się z Tobą tak umówić, bo często mam w tym czasie spotkania w pracy.
K.: To może rzeczywiście przyczepię tą kartkę.
ANALIZA DIALOGU
Teraz dokładnie przeanalizujemy powyższy dialog. Już w pierwszych słowach mama informuje Kasię o tym, jak czuje się w związku z zaistniałą sytuacją. Widzimy, że powstrzymuje się od ocen czy narzucania własnych interpretacji dotyczących przyczyn zapominania o drugim śniadaniu. Próbując zachęcić córkę do zastanowienia się nad problemem, sugeruje, że może jest coś, co sprawia, iż trudno jej pamiętać o zjedzeniu kanapki. Tym samym pokazuje jej, że rozumie bądź stara się zrozumieć zaistniałą sytuację i jednocześnie daje Kasi przestrzeń do zastanowienia się nad tym, co w związku z tym dziewczynka czuje i myśli. Mama informuje także o tym, dlaczego porusza ten temat (tonem ciepłym i łagodnym, a nie moralizatorskim) i pokazuje, że chce razem z córką rozwiązać problem, że liczą się dla niej opinie i uczucia Kasi. Początkowo dziewczynka nic nie mówi. Możemy ją sobie wyobrazić siedzącą przy stole ze spuszczoną głową, uparcie wpatrującą się w jeden punkt.