Łacińskie słowo vacatio oznacza zwolnienie z obowiązków. Faktycznie, często wyczekiwany (niezależnie od pory roku) urlop staje się oderwaniem od codziennej rutyny – okazją do zwiedzania świata, leniuchowania, skupienia uwagi na sobie, rodzinie lub przyjaciołach.
Odpoczynek, urlop, wakacje nie powinny być przyjemnością zarezerwowaną jedynie dla dzieci. Są one istotne w każdym wieku zarówno z punktu widzenia potrzeb naszego ciała, jak i ducha. Organizm musi w jakimś momencie przełączyć się z codziennego trybu walki i stresu w tryb regeneracji. Temu właśnie służą wakacje – nasza psychika potrzebuje czasu, aby się zregenerować, zgromadzić energię do dalszych działań oraz nabrać należytego dystansu do otaczających nas spraw.
Dobry urlop, czyli jaki?
Przeważnie korzystamy z urlopu przez okres 2–3 tygodni, planując go pieczołowicie, by móc z nowymi siłami wrócić do codziennych obowiązków. Uważa się, że dopiero trzy tygodnie kanikuły sprawiają, że zapominamy o rutynie i faktycznie regenerujemy siły. Uczniowie i studenci mają jeszcze dłuższe wakacje, ale mimo to nie zawsze wiedzą (podobnie jak ich rodzice), jak spędzić ten czas, by czerpać z niego jak najwięcej.
W pierwszej kolejności zadecydujmy: pozostać w domu, czy wyjechać. Inspiracji do wypoczynku i rad, jak go zorganizować, możemy poszukać u bliskich i przyjaciół. Przede wszystkim jednak powinniśmy wsłuchać się w siebie i zastanowić, jak chcemy ten czas spędzić. Postanowienie, że odpoczniemy, i bierne czekanie, nie oznaczają, że odprężenie samo przyjdzie.
Najważniejsze jest, aby w wolnym czasie nie starać się nadrabiać zaległości w sprzątaniu, zakupach czy innych pracach domowych. Jeśli w takiej formie spędzimy urlop, po wakacjach będziemy jeszcze bardziej zmęczeni. Róbmy tylko to, co konieczne. Jeśli już bardzo chcemy nadrobić zaległości, niech to będą spotkania z przyjaciółmi, czytanie, sen, odpoczynek na świeżym powietrzu.
Zerwij z rutyną
Dla ciała i umysłu korzystne jest, aby podczas urlopu robić coś, co choć częściowo jest odmienne od tego, co robimy zazwyczaj. Jeśli mamy pracę siedzącą, pomyślmy o aktywności fizycznej, nie planując jednak spektakularnych wejść na górskie szczyty. Gdy z kolei naszej codziennej pracy towarzyszy intensywna aktywność fizyczna, postarajmy się odpoczywać mniej wyczynowo. Wakacyjne czynności powinny sprawiać nam radość. Nie jest to proste, bo często odpoczywamy tak, jak żyjemy. Jeśli jesteśmy w ciągłym pośpiechu, lubimy rywalizację, mamy duże ambicje – trudniej się nam zatrzymać nawet na urlopie. Wakacje możemy wtedy traktować jako kolejne wyzwania, próbę osiągnięcia czegoś, czym można się pochwalić. Po takim odpoczynku mamy satysfakcję, że inni zazdroszczą nam urlopu, ale faktycznie jesteśmy jeszcze bardziej zmęczeni. Wakacje są dobrą okazją, by odpocząć od udowadniania innym swojej wartości poprzez swoje dokonania. Taki sposób funkcjonowania bywa ucieczką od problemów, może wynikać z poczucia niskiej wartości. Cechuje często kobiety, które często oceniają siebie przez pryzmat swojego działania. Nawet w czasie urlopu trudno im się zatrzymać.
Ważne jest nasze nastawienie
Uważajmy na to, co pojawia się w głowach wraz z myślą o wakacjach. Może to myśl o byciu niezastąpionym, o tym, że nie zasłużyliśmy na urlop lub że szkoda wydawać na „zbytek”, jakim jest wyjazd. Takie myśli nie są dobrym doradcą. Czasami dopiero na wakacjach opada towarzyszący nam na co dzień wysoki poziom hormonów stresu, mający negatywny wpływ na zdrowie. W czasie urlopu paradoksalnie mogą ujawnić się problemy zdrowotne albo nasilić te, których wcześniej nie zauważyliśmy. Dzieje się tak, jeśli nasz organizm przygotowany jest do ciągłej walki, permanentnie działa w stresie. Wówczas nie potrafi przestawić się na inny, zwolniony tryb, i wysyła nam sygnały alarmowe.
