Każdy powinien w takiej lub innej formie uprawiać sport. Badania pokazują, że ćwiczenia w grupie pod okiem trenera są skuteczniejsze w obniżaniu glikemii u diabetyków typu 2 niż spontaniczna aktywność na własną rękę. Gdy minie czas letnich szaleństw, warto świadomie zaplanować, jakie formy aktywności będziemy uprawiali przez pozostałą część roku.
Za jedną z głównych przyczyn zachorowalności na cukrzycę typu 2 uważa się otyłość, do której prowadzą nieprawidłowe nawyki żywieniowe oraz siedzący tryb życia, coraz częściej obserwowany również u dzieci. Aby zatem zniwelować ten rodzaj cukrzycy, należy ograniczyć ilość i rodzaj spożywanych kalorii oraz, co bardzo ważne, wprowadzić do stylu życia regularną aktywność fizyczną.
Chorzy na cukrzycę typu 1 również nie powinni pozostawać bierni, ponieważ aktywność fizyczna jest uznawana za jeden z czterech podstawowych czynników wpływających korzystnie na stężenie glukozy we krwi. Dzięki uprawianiu regularnego wysiłku fizycznego można nie tylko znacznie zredukować dawkę podawanej insuliny, ale osiągnąć również szereg innych korzyści, o których opowiemy poniżej.
Moje zdrowie, mój wybór
Kiedy już po uprzednim skonsultowaniu się z lekarzem podejmiemy decyzję, że chcemy być ludźmi aktywnymi fizycznie, zastanawiamy się, jaki wysiłek jest dla nas wskazany. Pacjentom z cukrzycą zaleca się aktywność o umiarkowanej intensywności. Uważa się, że jest to taki wysiłek, podczas wykonywania którego możemy swobodnie prowadzić rozmowę (czyli ok. 60–80% maksymalnej częstości skurczów serca). Korzystny będzie również wysiłek tlenowy (aerobowy), czyli jak sama nazwa wskazuje, przy którym energia do pracy mięśni pochodzi głównie z przemian zużycia tlenu. Najlepszym rozwiązaniem jest połączenie wysiłku umiarkowanego z tlenowym, co oznacza wysiłek długotrwały (od 30 min.) i niezbyt intensywny. Do takich ćwiczeń zaliczamy: marsz, bieg, jazdę na rowerze, łyżwach, czy rolkach, nordic walking, pływanie, taniec i aerobik.
Ćwiczenia te pozwolą na obniżanie poziomu glukozy w stałym tempie. Po takim rodzaju wysiłku fizycznego następuje wzrost tempa przemian metabolicznych nawet do 24 godzin po wysiłku, co procentuje niższymi wartościami glukozy.
Nie zalecane są wysiłki o dużej intensywności, o bardzo długim czasie trwania oraz typowe ćwiczenia siłowe. Tego typu ćwiczenia są niekorzystne ze względu na zagrożenie kwasicą metaboliczną, znaczną hipoglikemią i wzrostem ciśnienia tętniczego krwi.
Wymierne korzyści
Najlepiej, aby aktywność fizyczna była obecna w naszym życiu każdego dnia, jednak ćwicząc już 2–3 razy w tygodniu można znacznie poprawić stan swojego organizmu. Wysiłek fizyczny niesie bowiem ze sobą szereg korzyści, są to m.in.:
- poprawa wrażliwości na insulinę i usprawnienie metabolizmu glukozy,
- redukcja nadmiernej tkanki tłuszczowej i pomoc w utrzymaniu właściwej masy ciała,
- zwiększenie siły mięśni,
- poprawa gęstości kości,
- obniżenie ciśnienia krwi,
- poprawa wydolności fizycznej,
- redukcja stresu,
- zwiększenie odporności immunologicznej organizmu,
- poprawa samopoczucia fizycznego i psychicznego,
- poprawa funkcji układu oddechowego i krążenia;
- przyspieszenie przemiany materii;
- zapewnienie relaksu i odprężenia,
- zmniejszenie ryzyka zawału serca i udaru mózgu,
- zmniejszenie zapotrzebowania organizmu na insulinę.
Wsłuchaj się w siebie, wybierz dyscyplinę
Wybierając sport odpowiedni dla siebie, diabetyk powinien kierować się kilkoma zasadami. Musi wziąć pod uwagę swoje zainteresowania i możliwości organizmu. Jeśli lubi przebywać pośród ludzi, może wybrać ćwiczenia w fitness klubie, np. aerobik albo trening w siłowni na stacjonarnym rowerze lub orbitreku. Natomiast te osoby, które wolą ćwiczyć w odosobnieniu, mogą wybrać bieganie, nordic walking itp. Najważniejsze, aby preferowana dyscyplina była uprawiana z radością i dawała satysfakcję.
