Tematyka Diabetyk nr 8/2024

Zdrowy układ moczowy / Dieta śródziemnomorska a choroby serca / Dieta ekologiczna może zmniejszyć ryzyko przedwczesnej śmierci / Bakterie jelitowe a odporność na stres

Źródło wielu problemów – insulinooporność / Wprowadzenie do insulinoterapii / Już wiem, co mi podnosi poziom glukozy / Piramida życia w zgodzie z cukrzycą (cz. 26) – Dostrój się do współczesnej diabetologii / Refluks przełyku / Bóle w klatce piersiowej / Dlaczego magnez jest ważny? / Jaką mąkę wybrać? (cz. 1) / Przepisy / Krwawnik pospolity / Jak dodać życia do lat? / Pomoc dla suchej skóry

Diabetyk nr 8/2024

10,99 

Diabetyk nr 8/2024

Opis

Fragmenty artykułów w Diabetyk nr 8/2024

Źródło wielu problemów – insulinooporność

Problem insulinooporności skupia coraz większą uwagę w kontekście globalnej epidemii otyłości i cukrzycy typu 2. Można wręcz nazwać ją plagą naszych czasów. Jej wystąpieniu sprzyja zarówno predyspozycja genetyczna, jak i działanie czynników środowiskowych – niewłaściwa dieta oraz mała aktywność fizyczna.

Insulinooporność polega na zmniejszeniu wrażliwości tkanek na insulinę, pomimo jej prawidłowego, a często nawet podwyższonego stężenia w surowicy krwi. Czyli trzustka produkuje odpowiednią ilość insuliny albo nawet więcej niż trzeba, ale i tak nie udaje się zasilić w glukozę wszystkich komórek organizmu, które potrzebują jej do swojego funkcjonowania (poza mózgiem, który bez udziału insuliny pobiera glukozę z krwi).

W warunkach prawidłowych pewna określona ilość cząsteczek insuliny działa wystarczająco skutecznie. Gdy insulinowrażliwość jest obniżona, wówczas efektywność jest mniejsza niż powinna. Używamy wówczas terminu insulinooporność, który obrazuje charakter zaburzenia – tkanki są oporne wobec działania cząsteczek insuliny.

 

Wprowadzenie do insulinoterapii

Obecnie, dostępne nowoczesne leki z grup flozyn i inkretyn mogą przesunąć w czasie włączenie insuliny do leczenia cukrzycy typu 2. Co więcej, terapia z jednoczesnym stosowaniem tychże leków wraz z insuliną (np. jedną iniekcją na dobę insuliny podstawowej, długodziałającej) daje bardzo dobre efekty, co wykazały już badania.

Gdy wprowadzenie insuliny stanie się konieczne, nie powinniśmy się jej obawiać. Zdarza się, że pacjenci przyjmują maksymalne dawki leków przeciwcukrzycowych z wielu grup, a mimo tego kontrola glikemii jest fatalna. Skarżą się na brak sił, senność, zasychanie w ustach, suchą, swędzącą skórę, łatwe męczenie. Są to objawy złego wyrównania cukrzycy, które utrudniają codzienne życie, nie mówiąc już o przyszłych następstwach przewlekłej

hiperglikemii – wysokim ryzyku rozwoju późnych powikłań cukrzycy. Stanu takiego nie zawsze da się naprawić lekami doustnymi, wtedy właśnie włącza się insulinę, aby utrzymać glikemię w ryzach.

 

Refluks przełyku

Choroba refluksowa przełyku, poza dolegliwościami dotyczącymi przewodu pokarmowego, powoduje także objawy ze strony innych narządów. Na szkodliwe działanie kwaśnego refluksu narażone są gardło, struny głosowe, drogi oddechowe, dziąsła i in. Jest to więc schorzenie ogólnoustrojowe. Fakt ten jest często nieuświadomiony, co opóźnia ustalenie prawidłowej diagnozy i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

W chorobie refluksowo-przełykowej (skrót z j. ang. GERD) pojawiają się uszkodzenia błony śluzowej przełyku wywołane przez powtarzające się epizody refluksu oraz występują typowe dolegliwości.

Do wyrzucania treści żołądkowej dochodzi wskutek niewydolności zwieracza dolnego przełyku. Przyczyny osłabienia pracy zwieracza są rozmaite, m.in. zwiększone ciśnienie w obrębie jamy brzusznej (u osób z nadwagą lub otyłością), palenie papierosów, nadmierne picie kawy lub alkoholu. Osłabienie sprawności zwieracza dolnego może pojawić się także w przebiegu różnych schorzeń przewlekłych, jak cukrzyca, twardzina układowa czy zaburzenia endokrynologiczne.

 

Bóle w klatce piersiowej

Mięsień serca jest unaczyniony przez dwie tętnice wieńcowe: prawą i lewą. Choroba wieńcowa polega na powstawaniu zwężeń w obrębie naczyń krwionośnych serca. Ból jest objawem wynikającym z niedotlenienia mięśnia sercowego, do czego dochodzi wskutek zmniejszonego dopływu krwi. Przy niewielkich zwężeniach, poniżej 50% światła naczynia, dolegliwości nie występują. Mówimy wtedy o zwężeniu hemodynamicznie nieistotnym.

Do znacznie zmniejszonego dopływu krwi do serca dochodzi, gdy blaszka miażdżycowa zwęża naczynie wieńcowe w co najmniej 50%. Jest to zwężenie tętnicy istotne hemodynamicznie. W takiej sytuacji bóle pojawiają się przy większych obciążeniach, jak np. wysiłek fizyczny lub stres.

Gdy zwężenie naczynia wieńcowego zmniejsza jego światło w ponad 80%, mówimy o zwężeniu krytycznym – objawy bólowe pojawiają się już przy niewielkim wysiłku fizycznym, a nawet w spoczynku i często nawracają. Popularnie taką sytuację nazywa się  stanem przedzawałowym lub niestabilną chorobą wieńcową.

 

Dlaczego magnez jest ważny?

Wiele prac wskazuje, że niedobór magnezu w cukrzycy rzutuje zarówno na bieżące wyrównanie cukrzycy, jak i rozwój przewlekłych powikłań. Postulowany mechanizm zakłada, że w warunkach hipomagnezemii dochodzi do obniżenia aktywności kluczowego enzymu kinazy tyrozynowej, co skutkuje rozwojem insulinooporności. Zaburzenia mogą dotyczyć także wydzielania insuliny. Badanie porównawcze w dużej grupie pacjentów z zespołem metabolicznym (otyłość) ujawniło znacząco niższe stężenia magnezu niż w grupie osób zdrowych.

Badanie z zastosowaniem dożylnego testu tolerancji magnezu wykazało wewnątrzkomórkowy niedobór magnezu w grupie pacjentów z cukrzycą typu 1. Jedno z randomizowanych badań przeprowadzone w Meksyku dowodzi, że suplementacja magnezu przywraca prawidłowy jego poziom, poprawia wrażliwość na insulinę oraz poprawia wyrównanie cukrzycy. Magnez odgrywa też pozytywną rolę w regulacji ciśnienia tętniczego.

Opinie

Na razie nie ma opinii o produkcie.

Napisz pierwszą opinię o „Diabetyk nr 8/2024”

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *