1. Home
  2. »
  3. Jak się dobrze odżywiać
  4. »
  5. Jak długo stosować dietę?

Jak długo stosować dietę?

GDY STOSUJEMY ANALOGI

Każdy pacjent leczony za pomocą insulinoterapii wymaga indywidualnej, wszechstronnej edukacji. Jednym z jej elementów jest nauka obliczania wymienników węglowodanowych (WW). Ich znajomość bez wątpienia ułatwia dostosowywanie dawek insuliny w zależności od zawartości spożytych w posiłku węglowodanów. Liczba jednostek insuliny, którą pacjent sobie wstrzykuje na każdy 1 WW (10 g węglowodanów), zależy od indywidualnego zapotrzebowania na ten hormon. Dawka ta może być zmienna i zależna od pory dnia i posiłku, tzn. w porze śniadania na 1 WW pacjent będzie wymagał podania sobie innej dawki insuliny niż w porze obiadu czy kolacji. Osoby, które stosują szybko działające analogi insuliny, muszą pamiętać o tym, że każdy nieplanowany posiłek zawierający co najmniej 1 wymiennik węglowodanowy wymaga wstrzyknięcia kolejnej dawki insuliny. Jeśli natomiast taka dodatkowa przekąska nie zawiera pełnego 1 WW, wówczas nie należy dostrzykiwać insuliny.

Komfort wynikający z leczenia analogami insuliny wynika m.in. z faktu, iż działają szybciej w porównaniu do klasycznej insuliny ludzkiej; szybciej też się wchłaniają z miejsca iniekcji i osiągają szczyt stężenia w surowicy krwi. Dodatkową niewątpliwą zaletą analogu szybko działającego jest możliwość wstrzyknięcia go tuż przed posiłkiem, w trakcie jego trwania lub bezpośrednio po zakończeniu jedzenia. Ponadto tego typu insulinoterapia pozwala na mniej restrykcyjne planowanie pór posiłków. Dodatkowo, w sytuacji, gdy np. pacjent zje mniej lub więcej niż pierwotnie zaplanował, może odpowiednio zareagować adekwatną dawką insuliny.

Natomiast analogi długo działające z racji swojego bezszczytowego profilu działania nie wymuszają zjadania dodatkowego posiłku przed snem. Dają większe bezpieczeństwo w insulinoterapii poprzez redukcję nocnych niedocukrzeń.

KLASYCZNA INSULINA LUDZKA A DIETA

W przypadku klasycznej insuliny ludzkiej na szczególną uwagę zasługuje zalecenie dotyczące liczby i częstotliwości posiłków. Rekomenduje się spożywanie 4–5, a niekiedy nawet 6 małych posiłków (ich liczbę ustala się indywidualnie), w miarę możliwości o stałych porach, o zbliżonej zawartości węglowodanów w posiłkach. Optymalne rozwiązanie to takie, w którym stosując klasyczną insulinę ludzką, spożywa się porównywalną ilość węglowodanów każdego dnia o tej samej porze (np. śniadania spożywane o godz. 8.00 przez cały tydzień, zawierające każdego dnia od 4 do 4,5 WW – przy sześciu posiłkach na dobę).

Wówczas łatwiej jest osiągnąć dobre wyrównanie metaboliczne i podobne wartości glikemii. Jednak, aby taki cel osiągnąć, należy, jak zawsze, przestrzegać pewnych reguł. Najważniejszą z nich jest zachowywanie odpowiedniej przerwy czasowej od momentu iniekcji (podania sobie insuliny) do rozpoczęcia posiłku. W przypadku klasycznej insuliny ludzkiej przerwa ta powinna trwać około 30, a nawet 45 minut. W przeciwnym razie stężenia glukozy, mimo leczenia insuliną, będą niesatysfakcjonujące. Przerwa między podaniem zastrzyku a rozpoczęciem posiłku wynika z profilu działania tych insulin. Po około trzech godzinach następuje szczyt wchłaniania klasycznych insulin ludzkich (czyli działają wówczas najintensywniej), ale ich widoczny efekt obniżający stężenie glukozy (hipoglikemizujący) utrzymuje się aż do ośmiu godzin po iniekcji. Z tego też wynika konieczność spożywania małych posiłków między posiłkami głównymi (z naciskiem na słowo „małych”: II śniadanie, podwieczorek czy przekąska przed snem).

ŚWIĄTECZNA GLIKEMIA

Na niepowtarzalną atmosferę Świąt Bożego Narodzenia, ich magię, smak oraz zapach czekamy przez cały długi rok. Wieczerza Wigilijna w aspekcie kulinarnym daje nam niepowtarzalną przyjemność skosztowania potraw, które goszczą na naszych stołach zazwyczaj tylko w ten jeden wieczór. Tymczasem ten wyjątkowy okres w roku jest dla wielu diabetyków czasem straconym w leczeniu cukrzycy. Z relacji pacjentów wynika, że zapominają o tym, iż potrawy świąteczne należy wyłącznie kosztować (ze względu na ich mnogość i różnorodność), a ponadto nie oznaczają glikemii w okresie świąteczno-noworocznym, obawiając się zbyt wysokich wyników. Jest to zachowanie co najmniej nierozważne, gdyż tylko wykonując pomiary można we właściwy sposób skorygować podwyższone stężenie glukozy we krwi.

PRZYSMAKI NA CENZUROWANYM?

Święta to dla większości diabetyków czas wielkiej próby – próby charakteru. Na polskich stołach bowiem, zgodnie z tradycją, jest wszystkiego dużo, często zbyt tłusto i do tego słodko. A umiar byłby mile widziany. Byłby, ale… nikt nie jest przecież doskonały.

Ostatnie dni roku pachnące świątecznymi wypiekami, kutią, kompotem z suszu, bakaliami, pierogami z grzybami i innymi ingrediencjami to czas, gdy swoim pacjentom zwykłam zalecać „luz kontrolowany”, czyli obowiązuje zasada „spróbuj wszystkich ulubionych potraw, ale wszystkiego wyłącznie po trochu”. Na dobre wyrównanie cukrzycy diabetyk „pracuje” przez 365 dni w roku i dwa bardziej liberalne świąteczne dni nie zniweczą tego, co udało się wypracować przez pozostałych 363 dni – pod warunkiem, że faktycznie udało się osiągnąć zadowalający efekt terapeutyczny!

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email

NAJNOWSZE

Czosnek

Czosnek jest skoncentrowanym źródłem witamin, składników mineralnych i flawonoidów. Z

Czytaj więcej »
Skip to content