Ładunek glikemiczny
Termin ten został wprowadzony 16 lat później niż termin samego indeksu glikemicznego (w 1997 r.). Określa on liczbową wartość uwzględniającą ilość i jakość węglowodanów w danym produkcie. ŁG oblicza się, mnożąc IG produktu przez ilość zawartych w nim węglowodanów (w gramach). Otrzymany wynik należy podzielić przez 100. Stężenie glukozy we krwi po spożyciu danego produktu będzie tym wyższe, im wyższy jest ŁG produktu. Liczne badania naukowe, które w ostatnich latach zostały opublikowane, wykazały, iż stosowanie diety opartej na niskim IG może przyczyniać się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia niektórych chorób przewlekłych, np. cukrzycy, otyłości, choroby niedokrwiennej serca, zawału mięśnia sercowego oraz nowotworu jelita grubego.

JAK OBLICZAĆ INDEKS GLIKEMICZNY W POSIŁKU?

Różne, ale podobne Stanowisko towarzystw diabetologicznych do diety opartej na niskim indeksie glikemicznym nie jest jednolite. Europejskie Stowarzyszenie ds. Badań nad Cukrzycą (EASD) poleca zastępowanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym produktami o niskim IG.

 

Polskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca wybieranie produktów, których IG jest niższy niż 50. Ponadto w polskich rekomendacjach zmniejszono ilość węglowodanów w diecie i ich procentowy udział – do około 45-50% energii. Natomiast Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne stoi na stanowisku, że wprawdzie dieta o niskim IG może wpływać na zmniejszenie hiperglikemii poposiłkowej, ale podkreśla jednocześnie, że nie ma dostatecznych dowodów naukowych na powszechne stosowanie tej diety jako uznanej metody leczenia dietetycznego osób z cukrzycą.

Katarzyna Kowalcze
mgr inż. specjalista ds. żywienia człowieka i dietetyki

Strony: 1 2

Skip to content