SAMI O SOBIE

Kocham gotować

Wywiad z Damianem Kordasem, zwycięzcą IV polskiej edycji programu MasterChef – młodym kucharzem, który z ogromną pasją i pełnym zaangażowaniem komponuje różne potrawy i przepisy – o tym, jak z cukrzycą spełnia się marzenia.

Sporo diabetyków ukrywa swoją chorobę. Ty nie miałeś z tym problemu. Przyznałeś się do cukrzycy na wizji.

Nigdy się tego nie wstydziłem, ponieważ uważam, że nie ma czego. Coraz więcej ludzi choruje na cukrzycę – w Polsce to ponad 2 miliony osób. Publiczne mówienie o chorobie to duże ułatwienie i ulga dla ludzi, którzy sami na co dzień się z nią zmagają. Udowadniam im, że z cukrzycą można wszystko. Kolejnym powodem, dla którego trzeba mówić o cukrzycy, to powiększanie wiedzy ludzi na temat tej choroby, tak aby każdy był w stanie pomoc osobie z cukrzycą, gdy coś się zacznie dziać.


DIABETYK POLECA

Kieszonkowe laboratorium

Aby zapewnić pacjentom większe bezpieczeństwo, w 2013 roku Unia Europejska zmieniła standard z 2003 r., wprowadzając ISO 15197:2013. Zaczął on obowiązywać od maja 2016 roku, a glukometry, które nie spełniają nowych wymogów, powinny zostać wycofane.

Nowy standard rożni się od poprzedniego założonym poziomem glukozy we krwi i akceptowalnym błędem obciążonym z wartości referencyjnej dla założonych wysokich wartości glikemii.

Tym samym można założyć, że glukometry spełniające stary standard ISO 15197:2003 uznaje się za mniej dokładne niż te z ISO 15197:2013. Jako że obowiązek produkcji glukometrów z nowym standardem wszedł w życie dopiero niedawno, prawdopodobnie większość polskich diabetyków nadal posługuje się glukometrami spełniającymi dawne normy – co łatwo sprawdzić, odczytując z urządzenia numer ISO. W tej sytuacji warto pomyśleć o ich wymianie, szczególnie że powinna ona odbywać się w aptekach bezpłatnie.


ROZWAŻANIA O CUKRZYCY

Obraz cukrzycy w słowach

Duże znaczenie dla postrzegania tematyki związanej z cukrzycą ma określanie osób z tą chorobą jako „cukrzyków”, „diabetyków” lub „chorych na cukrzycę”. Oczywiście użycie tych określeń zależy od kontekstu: tytuł czasopisma, „Diabetyk” określa osoby, do których pismo ma być kierowane i jest to zrozumiałe (nazwa „Osoba z cukrzycą” dla czasopisma brzmiałaby komicznie).

Zdarza się, że same osoby z cukrzycą z chęcią używają tego określenia, szczególnie gdy chcą określić swoją przynależność grupową. Jeśli jednak takim słowem określają nas inni, brzmi to wykluczająco. O osobach zdrowych nie mówi się „zdrowy Tomek”, tylko „Tomek”, a o osobach z cukrzycą mówimy „Julek, ten cukrzyk”. To prowadzi do kategoryzacji, umieszcza w obszarze naznaczonych cukrzycą, chorych. A przecież przede wszystkim jesteśmy ludźmi – pracownikami, uczniami, rodzicami, dziećmi – i jesteśmy nimi mimo choroby. Cukrzyca to tylko dodatek, a nie coś, co ma być naszą cechą rozpoznawczą.

Strony: 1 2 3

Skip to content