DIABETYK POLECA
Etapy leczenia cukrzycy typu 2 (cz. 6).
Włączenie insuliny do leczenia
Obecnie w użyciu jest pięć kategorii insulin: insulina krystaliczna, NPH, szybkodziałające analogi, długodziałające analogi oraz mieszanki. Pierwsza to klasyczna insulina naturalna (ludzka), która po podaniu podskórnym zaczyna działać po ok. 30 minutach i utrzymuje swój efekt do ok. sześciu godzin.
Kolejna ważna w leczeniu cukrzycy typu 2 to insulina izofanowa lub NPH – preparat o długiej tradycji – która wchodzi na wspomnianym trzecim etapie leczenia jako bazowa, podawana zazwyczaj w jednym wstrzyknięciu. Działa ona zdecydowanie dłużej niż krystaliczna, zaczyna bowiem działać po dwóch – czterech godzinach od wstrzyknięcia, a jej efekt utrzymuje się do ok. 20 godzin (14–24 godzin). Następne na liście są wspomniane analogi szybkodziałające, które w zestawieniu z naturalnym konkurentem, jakim jest insulina krystaliczna, działają znacznie szybciej i trochę krócej – odpowiednio 5–15 minut i do czterech godzin.
ROZWAŻANIA O CUKRZYCY
Zastrzyki, zrosty, zaniki
Jednym z najbardziej przykrych aspektów leczenia cukrzycy jest nakłuwanie. Kłujemy się w palce u rąk (czasem stóp) co najmniej kilka razy dziennie. Jeśli używamy penów i stosujemy intensywną insulinoterapię, to robimy jeden – dwa zastrzyki z insuliną długodziałającą (analogiem), a oprócz tego iniekcje z analogiem szybkodziałającym przed każdym większym posiłkiem.
Często mamy swoje ulubione miejsca zastrzyków czy wkłuć. Dla wielu pierwszym (i najczęściej używanym) jest brzuch. Potem – uda. Niektórzy wykonują zastrzyki (lub zakładają wkłucia) w ramiona. Rodzice często podają dzieciom zastrzyki w pośladek. W każdym z tych miejsc może jednak dojść do powikłania, jakim jest zrost. Zrost lub, bardziej medycznie, lipohipertrofia to powikłanie powstające na skutek częstych nakłuć tkanki podskórnej w dokładnie to samo miejsce lub w jego okolice, co skutkuje akumulacją tkanki tłuszczowej. Ta nadmiarowa tkanka to właśnie zrost. Im częściej nakłuwamy, tym zrost jest większy. Zlekceważenie problemu może mieć negatywne konsekwencje.
POD LUPĄ
Leki roślinne
Na rynku sporo jest przykładów suplementów diety (w tym herbatek) sugerujących wskazania do stosowania przy cukrzycy.
Dobór składników ma wspomagać metabolizm cukrów (co może mieć pozytywny wpływ na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy we krwi) oraz wpływać na aktywność insuliny. Problem polega jednak na tym, że podobnie jak w przypadku pozostałych suplementów diety preparaty takie nie mają działania leczniczego i powinny być stosowane przez osoby zdrowe.
Z drugiej strony w aptekach można znaleźć środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego o podobnym składzie co deklarowane na opakowaniach suplementów diety, ale ponieważ podlegają kontroli, więc ich zawartość musi być tożsama z opisem i mogą je stosować osoby z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów (cukrzycą).