ABC INSULINOTERAPII

Pływanie a insulinoterapia

Lato, wakacje, urlop to czas, kiedy wielu z nas lubi korzystać z kąpieli wodnych w otwartych akwenach. Morze, rzeka, jezioro są atrakcyjnymi miejscami odpoczynku, a samo pływanie jest jedną z bardziej wskazanych form wysiłku fizycznego, nie tylko dla osób z cukrzycą, ale w ogóle.

Działa bowiem na cały organizm, uruchamia najwięcej mięśni, wzmacnia ciało i pozytywnie wpływa na pracę naszych narządów. Dlatego warto pływać, ale trzeba wiedzieć, jak bezpiecznie łączyć tę formę aktywności z insulinoterapią.

Zacznij od realnej oceny swojej kondycji i możliwości czasowych. Zaplanuj pory pływania – tuż po jedzeniu nie powinno się wchodzić do wody, wskazane jest zachowanie odstępu – ok. 1–2 godz. od spożytego posiłku. W przypadku stosowania mieszanki klasycznej insuliny ludzkiej podawanej przedposiłkowo, najlepiej rozpocząć aktywność po 4–5 godz. od spożytego głównego posiłku, np. przed obiadem lub przed kolacją. W tym czasie siła działania insuliny krótkodziałającej jest mała, a dzięki spożytym węglowodanom podczas np. drugiego śniadania glukoza krąży we krwi. Zatem ryzyko wystąpienia niedocukrzenia w trakcie pływania jest bardzo małe. Natomiast ryzyko wystąpienia hipoglikemii jest większe w kilka godzin od pływania. W przypadku porannego pływania może wystąpić w godzinach popołudniowych, w przypadku pływania popołudniowego lub wieczornego – w godzinach nocnych.


ZDROWO ŻYWIENIOWO

Włączenie insuliny a dieta

W modelu insulinoterapii opartym na jednej iniekcji insuliny de facto modyfikacja diety powinna ogniskować się głównie na składzie diety i należy dążyć do zidentyfikowania potencjalnych błędów wpływających na wzrost glikemii.

O ile pacjenci zazwyczaj świetnie orientują się w tematyce węglowodanów, o tyle zapominają o tym, że białko i tłuszcz także wpływają na glikemię, choć nie tak szybko, jak węglowodany. Na przykład białka, mimo iż nie mają bezpośredniego wpływu na stężenie glukozy, to dodane do produktów pochodzenia roślinnego spowalniają wchłanianie węglowodanów (nadmiar białka może pogarszać funkcję nerek).

Czasami pacjenci, u których wprowadzono insulinę, czują się zwolnieni z  przestrzegania zasad zdrowego żywienia, bo wiedzą, że mogą obniżyć wysoką glikemię po posiłku odpowiednią dawką insuliny. Jednak zachęcam, by odżywiać się racjonalnie i spożywać posiłki niewielkie objętościowo, bez nadmiaru tłuszczu, bo opóźnia on wchłanianie posiłków.

Jest to istotne w aspekcie szczytu wchłaniania insulin. Warto pamiętać, że posiłki obfite, wysokobiałkowe i wysokotłuszczowe będą skutkować hiperglikemią poposiłkową dopiero po kilku godzinach.

Magazyn społeczno-medyczny

Diabetyk

Zachęcamy do zapoznania się z poprzednimi numerami naszego miesięcznika.
Skip to content