DIABETYK POLECA

Etapy leczenia cukrzycy typu 2 (cz. 3).

Rola pochodnych sulfonylomocznika

Drugi istotny fakt związany z mechanizmem działania wiąże się z tym, że te leki działają tylko przy zachowanej czynności wydzielniczej komórek beta. A zatem mogą być skuteczne jedynie w leczeniu cukrzycy typu 2.

W cukrzycy typu 1, w której doszło do zniszczenia komórek beta produkujących insulinę, nie mogą być stosowane, gdyż nie mają wówczas punktu uchwytu. W przypadku cukrzycy typu 2 jest jeszcze jedno zjawisko rzutujące na skuteczność terapii. Otóż z upływem czasu może dojść do pogłębienia zaburzeń wydzielania insuliny i wówczas działanie tych pochodnych będzie słabsze. W wymiarze klinicznym zjawisko to nazywa się wtórną nieskutecznością pochodnych sulfonylomocznika. W praktyce objawia się to tym, że po kilku latach leczenia mimo stosowania przepisanych dawek dochodzi do wyczerpania zdolności komórek beta i glikemia się podwyższa. Dodatkowo brak hamowania glukagonu prowadzi do wzrostu produkcji glukozy w wątrobie i dalszego pogorszenia wyrównania cukrzycy. Oznacza to konieczność zmiany rodzaju leczenia.


ROZWAŻANIA O CUKRZYCY

Cukrzyca i dalekie podróże

Niewątpliwie atrakcyjnym aspektem dalekich podroży jest kosztowanie lokalnych specjałów. Problem w tym, że nie znajdziemy ich w żadnych tabelach z wartościami odżywczymi.

Często trudno ocenić ich skład, możemy jedynie dedukować i porównywać do znanych nam potraw. Niezbędne przy tym jest intensywne monitorowanie poziomu glukozy, aby zawczasu zareagować. Przecukrzenie będzie mniej kłopotliwe niż hipoglikemia, ale nie należy go ignorować. Częściej jednak możemy mieć do czynienia z niedocukrzeniami. Pamiętajmy bowiem, że wyjeżdżając w daleką podroż, zwykle chcemy jak najwięcej zobaczyć, przeżyć, zwiedzić, a więc więcej mamy też ruchu, który wspomaga działanie insuliny. Dlatego zmiana dawek do posiłków (a także bazy) może okazać się konieczna. Najważniejsze, byśmy szybko reagowali na zmiany, nie bali się ich i wyciągali wnioski. Narzędziem, które nam to umożliwi, jest glukometr. Dlatego nie oszczędzajmy na liczbie opakowań pasków przy pakowaniu.


POD LUPĄ

Ból w klatce piersiowej

Mięsień serca jest unaczyniony przez dwie tętnice wieńcowe: prawą i lewą. Choroba wieńcowa polega na powstawaniu zwężeń w obrębie naczyń krwionośnych serca. Ból jest objawem wynikającym z niedotlenienia mięśnia sercowego, do czego dochodzi wskutek zmniejszonego dopływu krwi. Przy niewielkich zwężeniach, poniżej 50% światła naczynia, dolegliwości nie występują, mówimy wtedy o zwężeniu hemodynamicznie nieistotnym.

Do istotnie zmniejszonego dopływu krwi do serca dochodzi, gdy blaszka miażdżycowa zwęża naczynie wieńcowe w co najmniej 50%, mówimy wtedy o zwężeniu tętnicy istotnym hemodynamicznie. W takiej sytuacji bole pojawiają się przy większych obciążeniach, jak na przykład wysiłek fizyczny lub stres. Gdy zwężenie naczynia wieńcowego zmniejsza jego światło w ponad 80%, mówimy o zwężeniu krytycznym – objawy bólowe pojawiają się już przy niewielkim wysiłku fizycznym, a nawet w spoczynku i często nawracają.

Magazyn społeczno-medyczny

Diabetyk

Zachęcamy do zapoznania się z poprzednimi numerami naszego miesięcznika.
Skip to content