LEKARZ ODPOWIADA
Cukrzyca i hashimoto
Powstaje istotne pytanie, czy zaburzenia funkcji tarczycy rzutują na przebieg cukrzycy. Zarówno insulina, jak i hormony tarczycy są niezwykle istotne dla prawidłowej przemiany materii, a skuteczne leczenie obu stanów chorobowych – cukrzycy i niedoczynności tarczycy – wydaje się kluczowe.
Ta ostatnia może też niekorzystnie rzutować na układ krążenia. Uważa się, że może ona prowadzić do podwyższenia cholesterolu, szczególnie jego frakcji LDL, oraz wzrostu ciśnienia tętniczego. Zwiększone stężenie cholesterolu frakcji LDL jest czynnikiem ryzyka rozwoju zmian miażdżycowych w tętnicach. Z uwagi na zagrożenie późnymi powikłaniami naczyniowymi w cukrzycy zaburzenia te wymagają skrupulatnego prowadzenia. Niedoczynność tarczycy może być przyczyną zwiększonego ryzyka hipoglikemii u pacjentów leczonych insuliną lub innymi lekami hipoglikemizującymi. Jest jeszcze jeden stan, który wymaga szczególnej uwagi, a mianowicie ciąża. Hormony tarczycy są niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka i jego ośrodkowego układu nerwowego. A zatem w czasie ciąży niedoczynność tarczycy musi być szczególnie pilnie monitorowana i leczona odpowiednio zmodyfikowanymi dawkami (zazwyczaj wyższymi).
WARTO WIEDZIEĆ
Flora bakteryjna przewodu pokarmowego a zdrowie
Na skład naszej mikrobioty mają wpływ rożne substancje i okoliczności. Prebiotyki to substancje, które wspomagają prawidłowy rozwój flory bakteryjnej przewodu pokarmowego.
Najpopularniejszy prebiotyk to błonnik pokarmowy, który jest mieszanką polisacharydow. Innym jest skrobia będąca wielocukrem pochodzenia roślinnego. Dużo prebiotyków zawierają: korzeń cykorii, mniszek lekarski, karczoch jerozolimski (zwany też topinamburem), czosnek, cebula, por, szparagi, banany, jęczmień, owies, jabłka, korzeń konjac, kakao, korzeń łopianu, siemię lniane, korzeń yacon, korzeń jicama, otręby pszenne, wodorosty. Wiele z nich znamy i jadamy codziennie, jak cebula, jabłka, banany. Niektóre nazwy brzmią egzotycznie. Nic dziwnego – na przykład karczoch jerozolimski został sprowadzony do Polski dopiero w 1998 roku, natomiast w Ameryce roślina była znana od czasów prekolumbijskich. Dietetyka okazuje się nie tak globalna, jak byśmy sobie tego życzyli.