DIABETYK POLECA
Jak połączyć wysiłek z insulinoterapią? (cz. 1)
Nieprawdą jest, iż bardziej intensywny wysiłek bardziej obniża glikemię. Większa jego intensywność może powodować zwiększoną produkcję hormonu noradrenaliny, co skutkuje wzrostem stężenia glukozy we krwi (często dochodzi do tego w wyniku ćwiczeń beztlenowych, np. oporowych, siłowych). Obniżeniu glikemii najbardziej sprzyja długotrwały wysiłek o średnim natężeniu (długi trucht, jazda na rowerze). Istnieją doniesienia, że dodanie krótkotrwałego intensywnego wysiłku (np. sprint) po długotrwałym wysiłku o średnim natężeniu (po sesji biegowej), powoduje, że glikemia przestaje się obniżać. Mieszanie rodzajów wysiłku (np. gry zespołowe, jak piłka nożna, w których trochę się odpoczywa, trochę intensywnie biega) wiąże się z mniejszym spadkiem glikemii niż sam wysiłek aerobowy (nawet spacer).
ROZWAŻANIA O CUKRZYCY
Poznaj flozyny – wreszcie są refundowane!
Współistnienie cukrzycy i schorzeń sercowo-naczyniowych zwiększa ryzyko hospitalizacji pacjentów z powodu niewydolności krążenia. Ogłoszone w 2018 roku, podczas kongresu American College of Cardiology, wyniki badania klinicznego The DECLARE-TIMI 58 wskazują, że możliwe jest zmniejszenie ryzyka hospitalizacji pacjentów leczonych flozynami. Badanie przeprowadzono w 882 miastach 44 krajów. Uczestniczyło w nim ponad 17 160 pacjentów z cukrzycą. Pacjenci leczeni dapagliflozyną byli o 38% rzadziej hospitalizowani z powodu niewydolności krążenia w porównaniu z pacjentami zażywającymi inne leki.
Na podstawie wyników badań DEPICT-1 oraz DEPICT-2 rozszerzono wskazania dla dapagliflozyny do stosowania u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 1. Dotychczas dapagliflozyna, inhibitor SGLT-2, miała zarejestrowane wskazania tylko do leczenia cukrzycy typu 2.
Ponieważ flozyny zwiększają ilość glukozy wydalanej w moczu, mogą sprzyjać infekcjom dróg moczowych i rodnych, dlatego podczas ich stosowania niezbędna jest staranna higiena okolicy narządów moczowo-płciowych.
ROZWAŻANIA O CUKRZYCY
Błonnik reguluje glikemię
Roli błonnika w organizmie nie da się wycenić, wpływa bowiem na wiele różnych procesów wpływających na nasze zdrowie, począwszy od regulacji pracy przewodu pokarmowego, przez działanie przeciwmiażdżycowe, przeciwhiperglikemiczne, a kończąc na profilaktyce chorób nowotworowych.
Mimo iż błonnik pokarmowy nie jest rozkładany przez enzymy trawienne ani nie jest przyswajany przez organizm odgrywa bardzo ważną rolę w zachowaniu dobrego stanu zdrowia. Ponieważ produkty zawierające błonnik są trudniej strawne i wolniej ulegają rozkładowi, glukoza z nich pochodząca przenika do krwiobiegu powoli i równomiernie. Dlatego poziom glukozy we krwi nie rośnie gwałtownie, dzięki czemu możliwe jest utrzymanie stabilnej glikemii po posiłku. Produkty bogate w błonnik w mniejszym stopniu podnoszą stężenie glukozy we krwi niż posiłki o niewielkiej jego zawartości. Tak więc, więcej błonnika w diecie oznacza niższe glikemie.
ABC INSULINOTERAPII
Gdy nadchodzi czas na insulinoterapię
Zalecenia Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego kładą duży nacisk na indywidualizację leczenia. Powinno być ono dostosowane m.in. do wieku pacjenta, czasu trwania cukrzycy, możliwości percepcyjnych, osobistych preferencji. Ma to bardzo duże znaczenie z punktu widzenia skuteczności leczenia, a co za tym idzie prewencji powikłań i zachowania zdrowia w chorobie. Istotne jest tutaj nie tylko wybranie odpowiedniego schematu leczenia – w czym udział ma zarówno lekarz, jak i pacjent – ale i preparatów insuliny, których zasady stosowania będą akceptowalne i przestrzegane przez głównego zainteresowanego, czyli pacjenta.
Idea indywidualizacji leczenia jest efektem wyników wielu badań naukowych. Dzięki nim doszło do liberalizacji celów wyrównania metabolicznego cukrzycy u osób po 70. r.ż., z cukrzycą trwającą powyżej 20 lat. Okazało się bowiem, że w ich przypadku ograniczenie incydentów niedocukrzenia (hipoglikemii), będących skutkiem ubocznym insulinoterapii, jest istotniejsze niż uzyskanie ogólnie rekomendowanej (jako prawidłowej) wartości hemoglobiny glikowanej równej, poniżej 7%.
ZDROWO ŻYWIENIOWO
Co jeść przy niedoczynności tarczycy?
Strategia żywieniowa w terapii pacjenta z chorobą tarczycy obejmuje kilka elementów, w tym ocenę zwyczajowego sposobu żywienia, diagnozę żywieniową, zaplanowanie interwencji żywieniowej oraz monitorowanie sposobu żywienia i osiąganych efektów. Nie są zalecane diety rygorystyczne, niskoenergetyczne, oparte na znacznej eliminacji któregokolwiek z makroskładników (białek, tłuszczów czy węglowodanów).
Niekiedy pacjenci, szukając skutecznej terapii w redukcji masy ciała, znacząco ograniczają w diecie podaż tłuszczów, tymczasem należy zdecydowanie wystrzegać się niskotłuszczowych diet, które mogą powodować zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego i niewystarczające wchłanianie, zwłaszcza witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K). Najbardziej korzystną modyfikacją będzie zwiększenie spożycia tłuszczów zawierających kwasy tłuszczowe nienasycone (oleje roślinne, orzechy, awokado, pestki, ryby). Dodatkowo, planując dietę, należy uwzględnić zaburzenia gospodarki węglowodanowej, a zatem ograniczyć podaż węglowodanów, i wybierać jedynie te, które nie będą znacząco wpływały na wzrost stężenia glukozy i insuliny, czyli węglowodany o niskim indeksie glikemicznym.
ZADBAJ O SIEBIE
Alabastrowe dłonie
W dzisiejszych czasach jesteśmy zwolnieni z wielu czynności postarzających nasze dłonie. Jednak utrzymanie skóry rąk w dobrej kondycji jest o wiele trudniejsze z powodu bardzo groźnych detergentów i chemii stosowanej na co dzień. Wskazane jest używanie kremów przeznaczonych tylko do pielęgnacji rąk (po każdym ich myciu). Zarówno w dni słoneczne, jak i w te pochmurne czy mroźne powinno pokrywać się dłonie kremem lub środkiem z dużym filtrem.
Cukrzyca także robi swoje: diabetycy bardzo często skarżą się na nadmierną suchość skóry. Z myślą o współczesnych zagrożeniach firmy kosmetyczne wprowadzają coraz doskonalsze produkty. Mogą mieć działanie pielęgnacyjne lub regenerujące. Do pierwszej grupy zaliczamy kremy wzmacniające skórę suchą, hamujące utratę wody i nawilżające. Takich kosmetyków powinniśmy używać przed każdym wyjściem z domu i po każdym myciu rąk.