Czy nanowoda jest zdrowa?

Rzecz będzie o wodzie, ale nie takiej z kranu czy mineralnej, lecz o wodzie, z której naukowcy – za pomocą specjalnie opracowanej technologii – stworzyli unikatowy specyfik wykorzystywany w wielu dziedzinach życia, także w medycynie, dietetyce, kosmetyce itd. Warto jednak zadać pytanie: czy nanowoda jest zdrowa?

Nanowoda to po prostu woda, ale zupełnie inna niż ta, którą pijemy i na bazie której wytwarzane są produkty spożywcze i kosmetyczne. Zawiera bowiem mikro nano pęcherzyki, które dzięki swoim naprawdę niewielkim rozmiarom mają dużo większą zdolność przenikania do komórek organizmu niż typowa woda. Co więcej, nanowoda może transportować w głąb komórek różne substancje, które je odżywiają, usprawniają ich regenerację, odbudowę i zdrowienie.

Czy nanowoda jest zdrowa? – o technologii „nano”

Aby zrozumieć unikatowość nanowody warto uświadomić sobie, czym jest nanometr (µ)? To jedna milionowa część metra, jedna tysięczna część mikrometra, czyli coś bardzo bardzo małego. To tak, jakby porównać kilometr do milimetra. Wielkość nanometra ma tu kluczowe znaczenie. Aby rozbić wodę na tak małe cząsteczki niezbędna jest odpowiednia technologia. I taką rewolucyjną metodę opracowali japońscy naukowcy.

Woda z mikro nano pęcherzykami powstaje w specjalnym urządzeniu – generatorze mikropęcherzyków. Wykorzystuje on metodę ultraszybkiego przepływu zwrotnego poprzez strukturę wielu cylindrów. I to ten ultraszybki przepływ wirowy wzdłuż linii środkowej urządzenia jest najważniejszą operacją dla stabilnego generowania dużej liczby drobnych pęcherzyków.

Urządzenie jest napełniane wodą za pomocą pompy, a prędkość cyrkulacyjna przepływu wody jest przyspieszana w miarę przechodzenia jej przez wiele cylindrów (od zewnętrznego do środkowego). Co więcej, woda jest nasycana różnymi gazami, wprowadzanymi przez odpowiedni wlot w generatorze.

Mieszanina gazu i wody jest rozpraszana przez siłę cyrkulacji, a siła ścinająca wytworzona na wylocie generatora rozdziela mieszaninę na drobne pęcherzyki. Regulując ilość wtryskiwanego gazu, pęcherzyki zmieniają swoją średnicę z wymiaru w skali milimetrowej na wymiar w skali nanometrowej.

Czym są nanopęcherzyki?

Nanopęcherzyki to nanoskopowe gazowe (zwykle powietrzne) wnęki w roztworach wodnych, które mają zdolność zmiany normalnych właściwości wody.

Zwykłe pęcherzyki mają średnicę w zakresie od jednej tysięcznej milimetra i większą. Takie „duże” cząsteczki szybko się unoszą na powierzchnię cieczy i rozpadają.

Nanopęcherzyki mają rozmiar 70–120 nanometrów, są 2500 razy mniejsze niż pojedyncze ziarenko soli. Mogą być formowane przy użyciu dowolnego gazu i wstrzykiwane do dowolnej cieczy.

Nanopęcherzyki mają ujemny ładunek  co – tłumacząc na zrozumiały język – powoduje „przyklejanie” się do nich różnych cząstek, które w nienaruszonej postaci nanopęcherzyki przenoszą dalej. Wszystkie ich korzystne cechy (stabilność, ładunek powierzchniowy, obojętna pływalność, utlenianie itp.) wynikają z ich wielkości. Te unikalne cechy umożliwiają nanopęcherzykom uczestniczenie w reakcjach fizycznych, biologicznych i chemicznych. Dodatkowo, zapewniają jednocześnie najbardziej wydajny transfer gazów lub innych substancji. Z tego względu technologię tę bada się m.in. pod kątem podawania leków (np. w chemioterapii), zastosowania w diagnostyce obrazowej i innych.

Nanopęcherzyki

Co to jest nanowoda MNP?

To, jak już można się domyślić, woda o wielkości nanometrów z cząsteczkami gazów: tlenu, ozonu, dwutlenku węgla i innych, którymi jest ona nasycana, w zależności od przeznaczenia.

Stężenie gazów wprowadzanych do wody jest ściśle określone i zależy od tego, do jakich celów będzie ona używana. Inne nasycenie ma woda do celów medycznych, inne do kosmetycznych, a jeszcze inne np. do usuwania toksyn i pestycydów z powierzchni warzyw i owoców.

Wyjątkowość nanowody MNP z mikro nano pęcherzykami polega na tym, że zawiera więcej cząsteczek, są one mniejsze, a przez to bardziej skuteczne. Wynika to z porównania jej do roztworów gazów uzyskanych innymi metodami (np. elektroliza, desklastryfikacja). Charakteryzują się też większą trwałością (100 dni do 6 miesięcy), dzięki czemu ich działanie jest efektywniejsze.

Dzięki mikroskopijnym rozmiarom, nanowoda MNP (a wraz z nią gazy, którymi została nasycona) bez problemu przenika przez błony komórkowe, docierając głęboko do tkanek i narządów. Te właściwości wykorzystuje medycyna, kosmetologia, dietetyka i in.

 

Czy nanowoda jest zdrowa? – zastosowania

Woda nanopęcherzykowa ma różne działania: naprawcze, regeneracyjne, bakteriobójcze, nawilżające, odżywcze. Oczyszcza organizm z wolnych rodników (przyczyniających się do starzenia i chorób), dotlenia komórki, usuwa/łagodzi stany zapalne.

W Polsce zbadano ją pod kątem bezpieczeństwa działania na skórę i błonę śluzową jamy ustnej. Na świecie prowadzone są liczne badania nad zastosowaniem jej wewnętrznie. W transferze leków do organizmu (podawanych dożylnie i w postaci nebulizacji – drogą oddechową). W leczeniu różnych chorób (m.in. owrzodzeń przy zespole stopy cukrzycowej). Jest też badana pod kątem wzmacniania naturalnej odporności, zapobiegania rozwojowi zespołu metabolicznego i schorzeń związanych ze stylem życia. Także w leczeniu atopowego zapalenia skóry i łuszczycy zwykłej i in.

Badania nad efektem działania nanowody nasyconej ozonem (O3) na choroby przyzębia wykazały, że płukanie jamy ustnej tą wodą rano i wieczorem, sprawiło, że kieszonki przyzębne stały się znacznie płytsze w ciągu tygodnia. Ponadto, wyraźnie poprawiło się ukrwienie dziąseł. Sprawdzono także, jak woda nasycona z kolei tlenem (O2) działa w przypadku zapalenia jamy ustnej (popularne afty). W badaniu tym pacjenci płukali jamę ustną wodą tlenową dwa razy dziennie. Ból ustąpił po przepłukaniu raz lub dwa razy dziennie. W ciągu 2–3 dni wygoiły się zmiany wrzodziejące, co świadczy o przyspieszeniu regeneracji tkanek.

Czy nanowoda jest zdrowa?

Leczenie afty przy użyciu nanowody z tlenem – od stanu wystąpienia afty, aż do całkowitego jej zniknięcia – 5 dni po płukaniu

Ponadto, nanowoda z ozonem wykazuje wysoką efektywność w eliminowaniu zapachu poprzez rozkład substancji organicznych powodujących nieprzyjemną woń. Tak więc woda ozonowana, stosowana np. w leczeniu ran, ma potencjał do odbudowy i regeneracji uszkodzonych tkanek.

Dostępność i cechy nanowody MNP

W Polsce, w technologii opracowanej przez japońskich naukowców i przy użyciu stworzonego przez nich urządzenia do generowania nanopęcherzyków są już dostępne produkty na bazie nanowody  https://diabetyk.pl/sklep/produkt/zestaw-3-tid/  Nasycona jest ona tlenem i ozonem. Można ich używać do pielęgnacji skóry, jamy ustnej i higieny intymnej.  Przed dopuszczeniem ich do obrotu przeszły testy laboratoryjne. Oceniano bezpieczeństwo ich stosowania oraz trwałość nanopęcherzyków gazowych w produktach. (Czyli jak długo utrzymuje się pożądane i deklarowane przez producenta nasycenie nanowody gazami).

Dzięki swoim mikroskopijnym rozmiarom, cząsteczki nanowody mają ogromną zdolność przenikania do komórek w głębszych warstwach skóry. Dzięki temu mocno nawilżają, dotleniają, odżywiają, pobudzają regenerację zniszczonych struktur. Łagodzą podrażnienia, działają antybakteryjnie, stymulują naturalne mechanizmy obronne.

Dotlenienie komórek ma tutaj szczególnie istotne znaczenie. Jak wiemy, krew krążąca w organizmie przenosi tlen i składniki odżywcze do wszystkich komórek. Zaburzenia krążenia często skutkują niedożywieniem i niedostatecznym nawodnieniem i utlenieniem komórek, także skóry. Stąd nadmierna suchość skóry, większa podatność na skaleczenia i urazy, gorsze gojenie się ran.

 

Wyprodukowana w Polsce Nano Woda MNP
Wyprodukowana w Polsce Nano Woda MNP

Nanopęcherzyki przenoszą  do komórek skóry tlen, ozon, dwutlenek węgla, którymi jest nasycana nanowoda, odżywiając je i nawilżając. Przede wszystkim dotleniają je, przyspieszają gojenie i regenerację, co wykazały badania (1, 2)

Źródła i badania

  1. Mano Y (2009) An example of clinic application developed from fundamental researches of hyperbalic medicine, J. Hyperbaric and undersea medicine, 44, 2–7.
  2. Mano Y, et al. (2009) Application of nanobubbles to medical field, Material integration, 22, 30–35.

Źródło: Micro- and Nanobubbles: Fundamentals and Applications

Edited by Hideki Tsuge

Copyright © 2014 Pan Stanford Publishing Pte. Ltd.

ISBN 978-981-4463-10-2 (Hardcover), 978-981-4463-11-9 (eBook)

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

NAJNOWSZE

Skip to content