1. Home
  2. »
  3. Cukrzyca
  4. »
  5. „Zestawy ratunkowe” w hipoglikemii

„Zestawy ratunkowe” w hipoglikemii

Cukrzyca jest chorobą, która zazwyczaj sprawia trudności terapeutyczne ze względu na zbyt wysokie stężenia glukozy we krwi, czyli hiperglikemie, zwłaszcza poposiłkowe. Ale w jej przebiegu często dochodzi także do sytuacji odwrotnej – hipoglikemii, czyli takiego stanu, gdy poziom glukozy we krwi jest niższy niż 55 mg/dl (3,1 mmol/l).

OBJAWY ZBYT NISKIEGO STĘŻENIA GLUKOZY WE KRWI (HIPOGLIKEMII)

LEKKIE NIEDOCUKRZENIE zazwyczaj manifestuje się następującymi objawami:

  • drżenie rąk,
  • ból głowy,
  • zlewne poty,
  • zaburzenia koncentracji,
  • zawroty głowy,
  • zaburzenia widzenia,
  • senność,
  • napady „wilczego głodu”,
  • bladość skóry.

CIĘŻKIE NIEDOCUKRZENIE jest stanem, w którym z powodu niskiego stężenia glukozy we krwi może dojść do utraty przytomności.

PRZYCZYNY HIPOGLIKEMII

  • Błędy dietetyczne, np. ominięcie posiłku lub zbyt mały posiłek (za mała ilość węglowodanów w posiłku).
  • Zbyt długie przerwy między posiłkami.
  • Niedostosowana dawka insuliny lub leku hipoglikemizującego do aktualnego stężenia glukozy i wielkości posiłku.
  • Zmiana pory podania leku obniżającego stężenie glukozy w stosunku do pory posiłku.
  • Niewłaściwa, nieprawidłowa zmiana dawek leków doustnych lub insuliny w sytuacjach, gdy zmniejszona została porcja posiłku lub ilość węglowodanów w posiłku.
  • Zbyt długa przerwa między podaniem insuliny a spożytym posiłkiem.

  • Nieprawidłowe miejsce iniekcji insuliny (dotyczy np. przerostów tkanki podskórnej).
  • Rozgrzanie miejsca wstrzyknięcia insuliny, np. ciepła kąpiel, kąpiel słoneczna.
  • Biegunka.
  • Wymioty.
  • Spożycie alkoholu.
  • Zbyt duży wysiłek fizyczny – zwiększone spalanie glukozy przez pracujące mięśnie.
  • Nieadekwatna, zbyt mała porcja posiłku w stosunku do wysiłku fizycznego.
  • Podanie insuliny w okolicę pracującego intensywnie mięśnia (np. jazda na rowerze, gdy insulinę podano wcześniej w udo).
  • Szybka utrata masy ciała w krótkim czasie, bez kontroli i nadzoru dietetyka, a co za tym idzie, gwałtowna zmiana zapotrzebowania na leki doustne i/lub insulinę.

POSTĘPOWANIE W NIEDOCUKRZENIU
1. Jeżeli to możliwe – oznacz sobie stężenie glukozy we krwi.
2. W przypadku hipoglikemii zaleca się spożycie glukozy w dowolnej postaci (np. w tabletach, żelu ) w ilości około 10–20 gramów.
1 saszetka glukozy w płynie to równowartość 1 wymiennika węglowodanowego, czyli porcja, która dostarcza 10 g węglowodanów przyswajalnych i podniesie stężenie glukozy o ok. 30–50 mg/dl.
3. Poziom glukozy we krwi bardzo szybko i skutecznie podniesie wypicie słodkiego płynu, np.:

  • soku owocowego – 1/2 szklanki to 1 WW,
  • napoju typu cola – 1/2 szklanki to 1 WW,
  • słodkiej herbaty, np. z miodem – 1 łyżeczka miodu (15 g) to 1 WW.

Kolejnym krokiem po hipoglikemii, gdy już sytuacja jest nieco opanowana po wypiciu słodkiego napoju, jest spożycie posiłku. W dalszej części przedstawiamy kilka propozycji na przekąski o różnej zawartości wymienników węglowodanowych.

NIE PRZESADŹ Z ILOŚCIĄ WĘGLOWODANÓW
Błędem jest spożywanie dużej ilości słodyczy w trakcie hipoglikemii, np. kilku cukierków czy batoników czekoladowych. Nadmierne ich pochłanianie w obawie przed niedocukrzeniem może prowadzić do sytuacji, w której poziom glukozy wzrośnie do wartości znacznie przekraczających wartość prawidłową (dojdzie do przecukrzenia). Dlatego warto wiedzieć, że:

  • 1 krówka to 1 WW,
  • 1 batonik, np. Snikers czy Pawełek (waga ok. 50 g) to 3 WW,
  • 1 drożdżówka (waga ok. 100 g) to aż 5 WW,
  • 3 krakersy to 1 WW,
  • 9 orzeszków w czekoladzie M&M’s to 1 WW,
  • 1 pączek to 5 WW,
  • 10 sztuk paluszków to 1 WW,
  • 1,5 pierniczka alpejskiego to 1 WW.

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email

NAJNOWSZE

Skip to content