Diabetyk | Terapia
ZMIANA RODZAJU INSULINY
W przypadku gdy pacjent nie chce rezygnować z przekąsek, może spożywać 5–6 posiłków na dobę, ale zaleca się – co warto bardzo mocno podkreślić – aby były to przekąski o obniżonej wartości kalorycznej. Ilość zawartych w nich węglowodanów nie powinna przekraczać 10 g (1 WW). Jeżeli pacjent spożyje dodatkowy posiłek zawierający więcej niż 10 g węglowodanów, zaleca się dostrzyknięcie odpowiedniej ilości analogu szybko działającego. O wielkości dawki decyduje lekarz.
4. Zmienia się postępowanie w hipoglikemii
Hipoglikemia jest stanem nieprzyjemnym. Obawiają się jej zarówno pacjenci, jak i lekarze oraz pielęgniarki. Unikanie niedocukrzeń jest sprawą priorytetową, dlatego też wymaga natychmiastowego działania. Po przejściu na analog insuliny może zmienić się intensywność odczuwania objawów niedocukrzenia (na bardziej łagodne) oraz częstotliwość występowania hipoglikemii (jest rzadsza). Przy stosowaniu analogu insuliny inne jest również postępowanie w przypadku pojawienia się niedocukrzenia. Najczęściej zaleca się spożycie szybko działających węglowodanów, np. 2 kostki glukozy prasowanej. Zjedzenie kanapki zwykle nie jest już konieczne.
5. Zmienia się postępowanie w hiperglikemii
Jeśli po pomiarze glikemii okaże się, że pacjent ma hiperglikemię, może szybko zareagować. Wystarczy, jeśli dostrzyknie sobie określoną dawkę analogu szybko działającego. O wielkości dawki korekcyjnej zmniejszającej poziom glukozy we krwi przy hiperglikemii powinien zadecydować lekarz.
6. Zmienia się podejście do żywienia i liczby posiłków – dodatkowy posiłek
Stosując analog szybko działający, pacjent może spożyć dodatkowy niezaplanowany posiłek (np. nieoczekiwane imieniny w pracy i propozycja spożycia kanapki lub ciasta). Wystarczy, jeśli wstrzyknie sobie dodatkową dawkę analogu. W tym wypadku, podobnie jak w sytuacji hiperglikemii, o dawce analogu decyduje lekarz wspólnie z pacjentem.
mgr piel. Anna Chodkowska